Wartość początkowa samochodu nabytego za granicą

Koszty związane z zakupem samochodu osobowego za granicą naliczone do dnia przekazania go do używania powiększają cenę nabycia tego samochodu.

O CO PYTAŁ PODATNIK?

Spółka jawna kupiła w Szwajcarii używany samochód osobowy. Sprzedawca, oprócz należności za samochód wynikającej z rachunku zakupu, nie pobrał żadnych opłat. Nabyty samochód został przetransportowany na lawecie do Niemiec, gdzie dokonano odprawy celnej i zapłacono cło oraz niemiecki VAT od importu. Po odprawie celnej auto zostało przetransportowane do Polski, gdzie w urzędzie celnym opłacono akcyzę. Spółka poniosła również koszty związane z wynajmem lawety oraz zakupem niezbędnych części zamiennych i naprawy, a także koszty rejestracji pojazdu w Polsce. Wszystkie te koszty zostały poniesione przed przekazaniem samochodu do używania.

Wspólnik spółki jawnej (podatnik) zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem, czy wszystkie wymienione wydatki poniesione przez spółkę przed przekazaniem samochodu osobowego do używania zwiększają jego wartość początkową. Zdaniem podatnika wydatki te zwiększają wartość początkową auta.

ZDANIEM IZBY SKARBOWEJ:

Organ podatkowy uznał, że punktem wyjścia do ustalenia wartości początkowej samochodu nabytego w drodze kupna jest cena należna zbywcy. Jest to cena wynikająca z dokumentu potwierdzającego transakcję kupna-sprzedaży. W celu ustalenia wartości początkowej samochodu cenę tę należy podwyższyć o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Na podstawie art. 22g ust. 3 ustawy o pdof przy ustaleniu wartości początkowej samochodu należy więc uwzględnić: cenę należną zbywcy, koszty transportu samochodu, koszty załadunku i wyładunku, koszty ubezpieczenia w drodze, koszty opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetki i prowizje, cło i podatek akcyzowy od importu samochodu, podatek od towarów i usług, inne koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania samochodu do używania oraz różnice kursowe naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego.

Aby samochód mógł być uznany za środek trwały, powinien być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia go do używania. Przepisy podatkowe nie określają pojęcia "kompletny i zdatny do użytku". Jednak z art. 71 ust. 1 i 2 Prawo o ruchu drogowym, który reguluje m.in. zasady rejestracji pojazdów i dopuszczania ich do ruchu wynika, że dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. Samochód jest dopuszczony do ruchu, jeżeli spełnia warunki techniczne oraz jest zarejestrowany i zaopatrzony w zalegalizowane tablice rejestracyjne, a w przypadku pojazdów samochodowych (z wyłączeniem motocykli) w nalepkę kontrolną.

Poniesione przez spółkę jawną wydatki są związane z przystosowaniem środka trwałego do użytkowania. Zatem, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o pdof, wartość początkową samochodu osobowego będzie stanowiła cena nabycia powiększona o wartość wszystkich nakładów, które miały miejsce przed przekazaniem go do używania.

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 sierpnia 2014 r., nr ITPB1/415-701/14/PSZ)

Komentarz redakcji

Warunkiem koniecznym do uznania zakupionego samochodu za środek trwały jest m.in. jego kompletność i zdatność do użytku. Aby można było uznać ten samochód za kompletny i zdatny do użytku, musi on zostać dopuszczony do ruchu na zasadach przewidzianych w ustawie Prawo o ruchu drogowym. W odniesieniu do pojazdów sprowadzonych z terytorium państwa niebędącego członkiem Unii Europejskiej obowiązuje regulacja, że po dokonaniu ostatecznej odprawy celnej przywozowej pojazdy te dopuszcza się do ruchu na okres 30 dni (art. 71 ust. 6 ustawy Prawo o ruchu drogowym). Nieprzerejestrowany samochód może więc być uznany za kompletny i zdatny do użytku i jako taki może zostać wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Gdy samochód zostanie wprowadzony do ewidencji przed jego przerejestrowaniem, wówczas opłaty rejestracyjne zostaną poniesione po dniu przekazania go do użytkowania. Tym samym ich wartość nie będzie powiększać wartości początkowej środka trwałego, lecz zostanie odniesiona bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.