Przeróbki konstrukcyjne w samochodzie skutkujące zmianą rodzaju pojazdu

Prowadzę działalność gospodarczą, na potrzeby której wykorzystuję samochód typu pickup. Pojazd jest samochodem ciężarowym (KŚT 742). Jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Amortyzuję go metodą liniową przy zastosowaniu stawki równej 20%. W połowie br. planuję dokonać w pojeździe przeróbek konstrukcyjnych. W efekcie tego stanie się on pojazdem specjalnym. Zmiana rodzaju pojazdu będzie odzwierciedlona w dowodzie rejestracyjnym. Czy w związku z tym będę musiał dokonać stosownych zmian w zakresie amortyzacji?

Skoro samochód ciężarowy stanie się samochodem specjalnym, to konieczne będzie wprowadzenie odpowiednich zmian do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto trzeba będzie zastosować stawkę określoną w Wykazie stawek amortyzacyjnych dla pojazdów specjalnych, tj. 14% zamiast 20%.

Amortyzacji środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do obu ustaw o podatku dochodowym. Ustawodawca odwołał się w nim do symboli Klasyfikacji Środków Trwałych.

Jak wynika z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) - Dz. U. poz. 1864, o zaliczeniu danego obiektu do odpowiedniej klasyfikacji (grupy, podgrupy i rodzaju) środków trwałych decyduje jego przeznaczenie oraz konstrukcja i wyposażenie. W klasyfikacji tej jako odrębne środki trwałe są wymienione samochody ciężarowe (KŚT 742) i samochody specjalne (KŚT 743). Dla tych środków trwałych w Wykazie stawek amortyzacyjnych określono następujące stawki:

20% - dla samochodów ciężarowych,
14% - dla samochodów specjalnych.

Przeróbka konstrukcyjna przeprowadzona w pojeździe może być ulepszeniem środka trwałego w rozumieniu ustawy o PIT. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji (art. 22g ust. 17 updof). Wartość początkową ulepszonego środka trwałego powiększa się o sumę wydatków poniesionych na jego ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł.

Po ulepszeniu środka trwałego podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano ulepszenia jest pierwotna wartość początkowa środka trwałego powiększona o wartość nakładów poniesionych na jego ulepszenie.

W omawianej sytuacji w związku z wprowadzeniem zmian konstrukcyjnych w pojeździe, samochód ciężarowy stanie się samochodem specjalnym. Będzie to potwierdzone w dowodzie rejestracyjnym. W konsekwencji nastąpi zmiana symbolu KŚT tego środka trwałego, która powinna być odzwierciedlona w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przedmiotowy pojazd formalnie zostanie uznany za samochód specjalny, podatnik powinien stosować stawkę amortyzacyjną w wysokości 14%. Dokonywanych wcześniej odpisów amortyzacyjnych według stawki 20% podatnik nie powinien korygować. Zakończenie amortyzacji nastąpi, gdy suma odpisów amortyzacyjnych (dokonywanych stawką 20%, jak i dokonanych stawką 14%) zrówna się z wartością początkową środka trwałego.