Jednorazowa amortyzacja samochodu ciężarowego

Od kilku lat prowadzę działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarów, w której korzystam z opodatkowania podatkiem liniowym. Dla celów tej działalności kupiłem w styczniu 2018 r. samochód ciężarowy za kwotę 150.000 zł. W tym też miesiącu przyjmę go do używania i zaliczę do środków trwałych. Czy mam prawo zamortyzować go jednorazowo?

Czytelnik będzie miał prawo jednorazowo zamortyzować samochód ciężarowy na zasadach określonych w art. 22k ust. 7-13 ustawy o pdof, pod warunkiem że posiada w 2018 r. status małego podatnika i uzyskana w latach 2016-2018 pomoc de minimis nie przekroczyła u niego 100.000 euro. Wprowadzone do ustawy o pdof z dniem 12 sierpnia 2017 r. regulacje dotyczące jednorazowej amortyzacji do limitu 100.000 zł, o której mowa w art. 22k ust. 14 tej ustawy, nie mają w tym przypadku zastosowania. Dotyczy ona bowiem wyłącznie nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 oraz 8 KŚT. Nie obejmuje zatem grupy 7 KŚT, czyli środków transportu.

W 2018 r., w myśl ustawy o pdof, małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodów ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w 2017 r. kwoty 5.176.000 zł. Posiadanie statusu małego podatnika nie wystarczy jednak, aby jednorazowo zamortyzować samochód ciężarowy. Czytelnik musi także spełnić pozostałe warunki określone w art. 22k ust. 7-13 ustawy o pdof. Z przepisów tych wynika, że jednorazowego odpisu amortyzacyjnego można dokonać od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), z wyłączeniem samochodów osobowych. Takiego odpisu amortyzacyjnego dokonuje się w roku podatkowym, w którym składnik majątku amortyzowany w ten sposób został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Łączna wartość jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w danym roku podatkowym nie może przekroczyć równowartości kwoty 50.000 euro. W 2018 r. limit ten wynosi 216.000 zł. Przy określaniu kwoty tego limitu nie należy uwzględniać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 10.000 zł.

Limity obowiązujące w podatku dochodowym dostępne są w serwisie www.wskazniki.gofin.pl.

Kolejnym warunkiem dla skorzystania z tej preferencji podatkowej jest to, aby uzyskana przez Czytelnika w latach 2016-2018 pomoc de minimis nie przekroczyła 100.000 euro. Zgodnie bowiem z art. 22k ust. 10 ustawy o pdof jednorazowa amortyzacja stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Jak wynika z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji 1407/2013/UE w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (...), u przedsiębiorcy całkowita kwota pomocy de minimis nie może przekroczyć 200.000 euro w okresie trzech lat podatkowych (tj. bieżącego roku oraz dwóch poprzedzających). Wyjątkiem jest działalność w zakresie drogowego transportu towarów, dla której limit ten ograniczono do kwoty 100.000 euro.

Tak więc w 2018 r. podatnik dla wyliczenia limitu pomocy de minimis powinien brać pod uwagę lata 2016-2018. Z tym że do limitu pomocy de minimis nie należy zaliczać całej wartości dokonanych jednorazowych odpisów amortyzacyjnych, lecz jedynie korzyść, jaką podatnik uzyskuje w związku ze zmniejszeniem podstawy opodatkowania w danym roku podatkowym (w konsekwencji ze zmniejszeniem wysokości podatku) na skutek zastosowania preferencyjnych zasad amortyzacji. Wartość tę ustala się z wykorzystaniem jednego z dwóch wzorów określonych w § 4 pkt 22 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. z 2004 r. nr 194, poz. 1983 ze zm.).